Абдуррауфи Фитрат

Абдуррауфи Фитрат (1886-1938) яке аз адибони хушсалиқа ва мутафаккирони забардасти маорифапарвари тоҷик ба шумор меравад. ӯ ба гуфтаи устод Айнӣ аз муҳассилони истеъдодноку ниҳоят фозили Бухоро маҳсуб мешавад. Тавоноиву соҳибназарии мутафаккирро таълифоти зиёда ва хусусан, асари тадқиқотии пурарзиши ба тозагӣ нашркардаи устод С.Ш.Табаров «ҷаҳони андешаҳои Абдуррауфи Фитрат» собит менамояд. Аз ин тадқиқот бармеояд, ки аз Фитрат асарҳои пуарзишу камназир, аз қабили «Мунозира», «Сайҳа», «Баёноти саёҳи ҳиндӣ», «мавлуди шариф ё худ миръоти Хайрулбашар», «Мухтасари таърихи ислом», «Раҳбари наҷот», «Оила», тарҷимаи «Мусулмонони Дорурроҳат»-и Исмоили ғаспарӣ» ва шеъру мақолаҳои бисёре ба мерос мондааст.

Дар осори зикршудаи ӯ доир ба муҳимтарин паҳлӯҳои таърихи фарҳангу тамаддуни бостонии тоҷик, таърихи дини мубини ислом ва пайғамбари он, масъалаҳои мубрами адабиёти ҷадидияи тоҷик, фалсафаи иҷтимоиву сиёсӣ, ахлоқу маънавиёт, иқтисод, таълим, тарбия ва умуман илму маориф сухан рафтааст.

Рисолаи «Раҳбари наҷот» аз пурмӯҳтавотарин асарҳои ӯст, ки дар он мавзӯву масоили асосии илму ҳикмат мавриди арзёбӣ қарор гирифтааст. Масъалаҳои мақому мартаба ва нақши муассири ақлу хирад дар шинохти худ (инсон), Худо, олам ва ҳаводиси гуногунранги он, ғояи ҳаёт ва самараи зиндагӣ, ахлоқи солеҳа ва ҳамидаву ҳасанаи инсонӣ, моҳияти илм ва табақабандии он, инсони комил, фазилати фитрат, иффат, қаноат, парҳезкорӣ, адл, усулҳои рушду тараққии ҷамъият ва нақши бунёдкорию созандагӣ дар он ва ғ… фаро гирифта шудааст, ки ин масоили фалсафии Фитрат ба таҳқиқи алоҳида ва хосаву ҳамаҷониба ниёз дорад.


Калидвожаҳо: акидахои фалсафии Абдуррауфи Фитрат, ақидаҳои фалсафии Абдуррауфи Фитрат, реферат.

Сомона бо шарофати таблиғот фаъол аст
ҚаблӣАфкори фалсафии Садриддин Айнӣ
БаъдӣАҷзӣ Сайидаҳмадихоҷаи Сиддиқӣ. Беҳбудӣ Маҳмудхоҷа