Модари Шофеӣ (ҳикоя дар бораи Имом Шофеӣ)

Шофеӣ шашсола буд, ки ба дабиристон мерафт ва модараш зоҳидае буд аз Бани Ҳошим, ки мардум амонат ба ӯ месупурданд.

Рӯзе ду кас омаданд ва ҷомадоне ба ӯ супориданд. Баъд аз соате яке аз он ду омад ва ҷомадон хост. Ба хуи хуш ба ӯ дод.

Баъд аз чанде он дигаре омад ва ҷомадон талабид.

Модари Шофеӣ гуфт: – Ба ёри ту додам.

Сомона бо шарофати таблиғот фаъол аст

Гуфт: – Магар на қарор кардем, ки то ҳарду ҳозир набошем, ҷомадон боз надиҳӣ?

Гуфт: – Бале.

Гуфт: – Акнун чаро додӣ?

Модари Шофеӣ малул шуд. Шофеӣ даромад ва гуфт: – Ҳеҷ боке нест. Муддаӣ куҷост, то ҷавоб гӯям?

Муддаӣ гуфт: – Манам!

Шофеӣ гуфт: – Ҷомадони ту барҷост. Бирав ва ёри худ биёвар ва биситон.

ҚаблӣИброҳими Адҳам (ҳикоя аз «Тазкират-ул-авлиё»)
БаъдӣҶумлаи пайрави замон дар забони англисӣ (Time clause)