Дар вақти осеб дидани рагҳо хун лахта шуда, организмро аз хунравии зиёд эмин медорад. Хун оҳиста-оҳиста лахта шуда, ҷойи зарардидаи рагро мебандад ва бо ҳамин хунравиро боз медорад. Бо гузаштани вақт девори раги хун сиҳат шуда, лахтаҳои хун нест мешаванд.
Сафедаи ҳалнашавандаи нахҳои фибрин асоси лахташавии хунро ташкил медиҳад, ки он аз сафедаи дар плазма ҳалшудаи фибриноген таркиб ёфтааст. Барои ҳосилшавии нахҳои фибринӣ омилҳои узвӣ, сафедаҳо ва моддаҳои ғайриузвӣ, хусусан ионҳои калий нақши муайянро иҷро мекунанд. Муҳлати лахташавии хун ба ҳарорати муҳит вобаста аст. Масалан, дар ҳарорати гармӣ хун дар давоми 3-5 дақиқа лахта мешавад. Дар таркиби лимфа фибриноген низ ҳаст.
Баъзе одамон бемории модарзодӣ доранд, ки хунашон умуман қобилияти лахташавӣ надорад, ки онро гемофилия меноманд. Чунин одамон ҳангоми каме захмдор шудан аз сабаби хунравии зиёд ба ҳалокат мерасанд. Барои барқарор кардани ҳолати муқаррарӣ маҳлулҳои физиологӣ –NaCl, CaCl ва ғайра интиқол дода мешаванд.
Мавзӯи пурра >>
Таркиб ва вазифаҳои хун. Плазмаи хун
