Дил дар қисми чапи ковокии қафаси сина ҷойгир аст. Вазни дили одам ба ҳисоби миёна 250-300 г мебошад. Дил дар халтаи дил (перикард), ки аз бофтаҳои пайвасткунанда сохта шудааст, ҷойгир аст.
Халтаи дил се вазифаро иҷро мекунад:
1) доимо намнокии дилро нигоҳ медорад;
2) молишхӯрии дилро аз қабурғаҳо кам мекунад;
3) ба дил ғизо медиҳад.
Дил аз се қабат иборат аст: қабати берунии пӯшонанда, (эпикард) қабати мобайнии мушакӣ (миокард), қабати дарунӣ (эндокард).
Дили одам ба монанди дили ҳайвонҳои ширхӯр, чор қисм аст: даҳлези рост, даҳлези чап, меъдачаи рост, меъдачаи чап (расми 46).
Қабати деворҳои даҳлезҳо назар ба меъдачаҳо тунуктар мебошад. Хун аввал ба даҳлезҳо, баъдан ба меъдачаҳо дохил мегардад. Меъдачаҳо кори хеле муҳимро иҷро мекунанд. Онҳо кашиш хӯрда, хунро ба рагҳои хунгард тела медиҳанд.
Девори мушакии меъдачаи чапи дил назар ба меъдачаи рости дил ғафстар аст. Дар сарҳади байни даҳлезҳо ба меъдачаҳо даричаҳои (клапанҳо) седара ва дудара мавҷуд буда, дар байни меъдачаи рост раги шарёни ба шушраванда ва дар байни меъдачаи чапу шоҳраг даричаҳои ҳилолшакл мавҷуданд.
Вазифаи асосии даричаҳо ба як самт равона кардани хун мебошад. Ҳангоми кашишхӯрии даҳлезҳои дил даричаҳо ба тарафи меъдачаҳо кушода шуда, хун ба меъдачаҳо мерезад. Дар вақти кашишхӯрии меъдачаҳо даричаҳо маҳкам мешаванд ва намегузоранд, ки хун ба даҳлезҳо баргардад.
Мавзӯи пурра >>
