Калима чист? Маънои луғавӣ ва грамматикии калима
Калима воҳиди асосии забон мебошад. Бо ёрии калимаҳо мо ҷумла месозем ва фикри худро ифода мекунем.
Калима ду ҷиҳати ба ҳам алоқаманд: ҷиҳати овозӣ ва ҷиҳати маъноӣ дорад.
Маҷмӯи овозҳое, ки ин ё он маъноро ифода мекунад, калима номида мешавад. Масалан, калимаи хона аз пайвасти овозҳои х-о-н-а сохта шуда, маънои истиқоматгоҳ, ҷойи зистро ифода мекунад.
Калимаҳоро аз ҷиҳати ифодаи маъно ба ду гурӯҳи калон ҷудо мекунанд:
1.Калимаҳое, ки маънои луғавӣ доранд ва ба савол ҷавоб мешаванд: об, замин, некӣ, муаллим, зебо, дур, ман, мо, рафтан, гуфтан, дирӯз, оҳиста. Ин гурӯҳи калимаҳо ҳиссаҳои мустақили нутқанд.
2.Калимаҳое, ки маънои мустақил надоранд ва ба савол ҷавоб намешаванд: аз, ба, барои, ки, вале, зеро, чунки. Ин гурӯҳи калимаҳоро ҳиссаҳои ёридиҳандаи нутқ меноманд.
Ба кадом ҳиссаи нутқ тааллуқ доштан ва хусусиятҳои забонии онро доштан маънои грамматикии калимаро мефаҳмонад.
